San Gimignano is voor vele het hoogtepunt van hun vakantie. Het stadje is bepalend voor het beeld dat mensen van Toscane hebben door de mooie straatjes en prachtige torens. Ook is het stadje volledig nagebouwd in Assassin’s Creed II. We kwamen in de middag aan in dit mooie stadje en moesten de auto schuin op een heuvel parkeren. We liepen de stad in en kwamen aan op het Piazza Sant’Agostino. Dit plein was erg rustig, maar er stond een enorme kerk met een kloosterhof. De kerk was op het moment dat wij er waren gesloten, maar het kloosterhof was geopend.
In het kloosterhof was een binnenplaats met in het midden een tuin. Rondom de tuin kon je allerlei kamers inlopen, waaronder ook een klein kapelletje. Verder was de binnenplaats versierd met bloemen in allerlei verschillende potten.
Na het kloosterhof bezocht te hebben liepen we door naar het centrum van San Gimignano. Tijdens deze wandeling kwamen we door allerlei kleine straatjes met leuke winkeltjes. Overal werden verse kruiden en gekleurde pasta’s verkocht.
Ook waren al deze winkeltjes leuk versierd. Zo hingen er binnen allerlei kransen, terwijl er buiten leuke versierde fietsen en standaarden stonden.
Toen we alle kleine straatjes gehad hadden, kwamen we aan op de hoofdstraat. Hier besloten we eerst even te lunchen alvorens we verder zouden gaan. Langs deze straat waren verschillende kleine terrasjes en je keek al uit op de mooie torens.
Vervolgens liepen we verder naar het Piazza della Duomo. Aan dit plein staat de Collegiata, een kerk die uit de twaalfde eeuw stamt. Voor deze kerk zijn enorme trappen, waar alle toeristen op uit zaten te rusten. De kerk zelf bezochten we niet, maar naast de kerk zat een kleine binnenplaats. Op deze binnenplaats was een straatmuzikant rustgevende muziek aan het maken. We bleven hier even kijken en volgens liepen we weer terug.
Naast de Collegiata staat het Palazzo del Popolo. De toren van dit paleis is 54 meter hoog en daarmee de hoogste toren van San Gimignano. Het paleis heeft ook een binnenplaats, waar allerlei muurschilderingen te bezichtigen zijn. De trappen op deze binnenplaats zijn een echte trekpleister voor fotomomenten.
Toen we van de binnenplaats kwamen liepen we door een klein straatje naar het andere grote plein, het Piazza della Cisterna. Aan dit plein zit een bekend ijstentje, waarvan de rij tot midden op het plein stond. Op het midden van het plein stond een fontein en overal waren terrasjes. Ook heb je vanaf dit plein goed zicht op de ‘duivelstoren’, een van de torens waarvan gedacht wordt dat deze door de duivel zelf geplaatst is.
Aan de andere kant van dit plein bevindt zich een bekend hotel, wat vroeger een weeshuis was. Het gebouw was prachtig om te zien, overal begroeiing en mooie authentieke ramen.
Hierna liepen we door naar een uitkijkpunt. Ook vanaf dit punt keken we uit over het prachtige Toscane.
Daarna liepen we met een omweg terug naar de extreem scheef geparkeerde auto. De rit van San Gimignano naar Park Albatros duurde bijna twee uur, maar een groot gedeelte van deze tijd reden we over haarspeldbochten en steile wegen. San Gimignano was werkelijk adembenemend mooi en zal ook zeker een van de hoogtepunten van onze vakantie zijn.